Манзушир ба можо

Өнгөрсөн хагас сайнд найз охидуудтайгаа Манзушир явахаар гэнэт шийдэв. Уг нь бол цаг аль хэдийнээ 4 өнгөрч бас дээр нь хотод шороон шуурга эхэлж байсан. Тэгсэн ч гэсэн тэнд сайхан нартай, гоё байгаа гэсэн итгэлтэйгээр Манзушир луу давхив. Зам зуур их сонирхолтой нээлт хийлээ. Яармагийн нэгэн дэлгүүрээр ороод чихэр жимс авах гэж байгаад нэгэн МОЖО олж харав. МОЖО буюу мөхөөлдөс /мороженое гэдэг үгийг товчлон можо гэдэг/ нь миний хувьд хамгийн дуртай амттан. Ямар сайндаа л 5 жилийн өмнө найз залуу маань юманд явах гэхэд нь би дургүйцэж байсан хирнээ можо авч өгөөд удахгүй ирнэ гэхэд нь за гээд л можотойгоо зууралдаад хоцорч байсан түүхтэй. Найз бүсгүй маань намайг можоноос болоод найз залуугүй хоцрох хүн гэж шоолдог байж билээ.

За тэр эртний түүх ч яахав... Яармагийн тэр жижигхэн дэлгүүрээс ёстой инээд хүрмээр бас сонирхол татам можог олж авсан. 4 ширхэгийг аваад машиндаа хүлээж байсан найз бүсгүйчүүд дээрээ очоод задалж өгөхөд бүгд үхтлээ инээж, зарим нэг нь өвчтэй, солиотой гэж намайг дуудсан хирнээ можогоо амтархан долоож идэцгээв. Оросын Инмаркогийн Долька хэмээх нэртэй Интоорын амттай можог та бүхэн идэж үзсэн үү..? Үзээгүй бол авч идээрэй. Амт нь хөөрхөнөөс гадна баяр баясал, инээд хөөр мөн зарим хүмүүст ондоо ч таашал өгөхүйц тун давгүй мөхөөлдөс байна лээ. Би ер нь үндэсний үйлдрвэрлэлээ дэмжих гэж хичээдэг ч энэ удаад шууд л Долька-г авсан. Долька нь хайлахгүй, удаан долоохоор гулжигнаад резинэн чихэрний орцтой юм шиг л ... ккк Ядаж байхад өнгө нь ч бас ягаавтар. Та бүхэн өөрсдөө идэж үзэхээрээ үлдсэнийг нь ойлгох биз дээ. Эхнэр эсвэл найз бүсгүйдээ заавал авч өгөөрэй. Тун хөгжилтэй бас сайхан байна гэж бодогдном. Ямартаа ч 4 бүсгүйг огтхон ч уйдаагаагүй баясгаж чадахуйц тийм л можо байна лээ. Нээрээ машины урд талын суудалд сууж байгаад арын суудалд сууж буй хүний майк руу шидэж онож оруулах нэгэн сайхан зүйл бол үзэтэй үрэл. Надад бол овоо авъяас байх шиг байна лээ. Нэг найзыгаа лав замын туршид үзэмтэй үрлээр буудаж хооллосон шүү.

Манзуширийн энэхүү аялал нь надад можо бас мэдээж янгир ямаа шиг уул хадаар үсчих найз бүсгүйчүүдээр маань үргэлж сэтгэлд бууж үлдэх болно. Цэлмэг тэнгэр, яргуй цэцэгс, урсах булаг бас мэдээж мянган одтой буудал... Энэ бүхнийг эргээд бодоход өөрийн эрхгүй инээмсэглэл тодрох юм. Зуны цаг ирж зүлэг ногоо ургаад та бүхэн минь агаарт гарахдаа хогоо энд тэнд бүү хаяарай.

Можонд дурлагч,
АРО