Орших уу эс орших уу..? Уиллиям Шекспирийн зохиол дээр гаргасан агуу их утга агуулсан үгсийн нэг. Агуу бүхэн энгийн байдаг нь бас үнэн. Аливаа зүйл орших эсвэл үл орших гээд л шийдэгддэг. Хүүхэд байхдаа ингэх үү тэгэх үү гэж шийтгэлээ сонгож бас энэ үү тэр үү гэж багаа талцаж байсан даа. Хийх уу болих уу, явах уу үлдэх үү, авах уу хаях уу гэх мэт хүн бүр өдөр тутам эргэлзэж бодох нь элбэг. Хүн бүрт хэзээд сонголт байдаг ба хүн өөрөө л шийдвэрээ гаргадаг гэдэг. Гэтэл амьдралд тохиолдолын зүйлс маш элбэг гардаг ба тухайн үед санаандгүй зүйл хэмээн бодогддог боловч дараа нь эргээд бодоход цаанаасаа л тохиолдох учиртай байсныг тэр үедээ ухамсарлаж ойлгохгүй өнгөрч таардаг. Тэгэхээр нэг бодлын хувь тавилан, заяа төөрөг гэдэг зүйлийг хүлээн зөвшөөрөх нь зүйтэй юм шигээ. 10 жилдээ нэгэн солонгос охинтой хамт суудаг байхдаа саваагүйтэж солонгос хэл сурдаг баатар болж байсан чинь их сургуульд солонгос хэлний орчуулагч-эдийн засагчийн ангид элсээд орчиж билээ. Тэр үед бодож санахгүй байсан ч дараа нь хэрэг болж л байсан. Одоо тэгээд бас хагас хугас солонгос хэлтэйгээ ккк ямартаа ч Солонгост очиход төөрөхгүй бас өлсөхгүйн тул хэл амаа ололцоно. Шийдэж чадахгүй эргэлзээтэй асуудлын гарц нь санаандгүй зүйлийн улмаас шийдэгдэх нь элбэг. Ухаанаараа хүлээн зөвшөөрөөд сэтгэл бичигхэн зүйлд хорогдсон асуудлыг яаж ч төлөвлөж бодоод тохирохооргүй тийм л учрал эсвэл тохиолдол нь таараад л бүхнийг цэгцэлчихдэг. Тэгэхээр зарим үед толгойгоо гашилгахгүй тайван байж хувь тавилан эсвэл заяа төөрөгтөө итгэж баймаараа учир нь орших эс орших нь яваандаа тодорноо гэж...
Оршигч,
АРО
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment